Een lijstje. Omdat lijstjes fijn zijn. 5 dingen die mij helpen bij het omgaan met autisme. Wat helpt jou? 1. Delen. Het is meestal erg druk in mijn hoofd. Gedachten volgen elkaar in een rap tempo op.

Lieve medepatiënten, We gingen fitnessen. Toen jij binnenkwam, lieve medepatiënt, moest ik in mijzelf een beetje grinniken. Qua gewicht zit jij wel op de juiste plek, dacht ik. Daar mochten wel wat kilo’s vanaf. 

Om aan mijn motoriek te werken, moest ik elke zaterdag naar gymles. In het begin vond ik het nog leuk. Later niet meer. Het turnen vond ik niks, ik kon het niet goed en – wat de meeste invloed had – ik werd steeds meer gepest.

'Mag jij nog niet naar huis', vroeg een medepatiënt van de gesloten opnameafdeling aan mij. 'Anderen zitten er veel slechter bij dan jij en gaan al weg, maar jij nog niet.' Deze opmerking deed pijn. 

Ik ben opgenomen. In een psychiatrisch ziekenhuis. Het is niet leuk maar het is voor nu wel het beste. Te lang voelde dagen te veel als overleven. En daar was ik helemaal klaar mee.

Zes weken zomervakantie. Voor menig scholier een feest, voor menig werknemer een verlangen. Voor mij? Meestal een verschrikking. 'Lege tijd is kliertijd voor mensen met autisme', zoals een hulpverlener eens zei.